" وحدت عالم انسانی به آن معنا که در بهائیت آمده است، مورد قبول اسلام نیست تا شما بخواهید از آن ایراد بگیرید. کجا اسلام گفته است که گرگ های خون خوار را مانند غزالان ختن بشمارید؟ کجا اسلام گفته است مجرمان و جنایت کاران را یار مهربان باشید؟ اسلام آشکارا کافران سیاه دل رااز چهارپایان هم بدتر می داند. نظر صریح و روشن اسلام را عرض می کنم و مجددا یادآوری می کنم ،آن چه را که پیشوایان بهایی به ویژه جناب بهاء الله و عبدالبهاء به عنوان وحدت عالم انسانی مطرح نموده اند، نه تنها به هیچ روی مورد قبول اسلام نیست، بلکه با خرد و وجدان آدمیان کاملا مغایرت دارد.
1- در آموزه های ادیان الاهی، میان کافران و مشرکان با خداشناسان و یکتاپرستان به کلی فرق گذاشته اند. قرآن به روشنی و صراحت در باره ی گروهی از انسان ها چنین می فرماید:
وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ کَثیراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا یَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْیُنٌ لا
یُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا یَسْمَعُونَ بِها أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ:
بی تردید گروه زیادی از جنّ و انسان ها را برای جهنم آفریدیم. همان ها که دل دارند اما نمی فهمند، چشم دارند، اما نمی بینند، گوش دارند، اما نمی شنوند. آنان همانند چهارپایان، بلکه بدترند. آنان غافلان اند.
به این ترتیب میان انسان های گمراهی که به هیچ روی نمی خواهند در برابر خدا تسلیم باشند، با کسانی که خداشناس اند، فرقی فاحش وجود دارد. این تفاوت میان انسان ها با آن چه که بهائیت به عنوان وحدت عالم انسانی مطرح می کند، وجود ندارد. کسانی که خرد خویش را به کار نمی اندازند و حاضر نیستند حق را بپذیرند، بی تردید همان ها هستند که قرآن از آنان چنین یاد می کند:
إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُکْمُ الَّذینَ لا یَعْقِلُونَ:
به راستی بدترین جنبندگان نزد خداوند کرها و کورهایی هستند که خرد نمی ورزند.
و نیز می فرماید:
إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الَّذینَ کَفَرُوا فَهُمْ لا یُؤْمِنُونَ
بدترین جنبندگان نزد خدا کسانی اند که کافر شده اند. آنان ایمان نیاورده اند.
قرآن نظر خداوند را به روشنی بیان می کند:
وَ الَّذینَ کَفَرُوا یَتَمَتَّعُونَ وَ یَأْکُلُونَ کَما تَأْکُلُ الْأَنْعامُ وَ النَّارُ مَثْویً لَهُمْ:
کسانی که کفر ورزیده اند، در این دنیا همانند چهارپایان می خورند در حالی که آتش جای گاه آنان است.
از نظر بهائیان میان چنین کسانی با مؤمنان و خدا شناسان هیچ فرقی- البته در ادعا- وجود ندارد. حال آن که از نظر قرآن کسانی که مشرک و کافر و فاسق اند، با مؤمنان هیچ گاه برابر نیستند.
أ فَمَن کانَ مؤمناً کَمَن کانَ فاسقاً لا یَستَوون!
آیا کسی که مؤمن است با کسی که فاسق است، برابرند؟ هرگز!
دوستان گرامی دیدگاه اسلام در این مورد کاملا روشن است و هیچ تناقضی هم در آموزه های قرآنی وجود ندارد. اما بدبختانه و شاید هم خوشبختانه در آموزه های امری تناقض آشکاری میان سخنان پیشوایان امر وجود دارد که به هیچ روی قابل جمع با یک دیگر نیست.
2- چنان که گفته ام قرآن برتری آدمیان را در تقوا می داند و می فرماید که گرامی ترین انسان ها نزد خداوند با تقواترین آنان هستند اما روشن است که این بیان در باره ی انسان های خداشناس است نه کافران گمراه که از حیوان هم بدترند.
3 – و بالاخره آن که قرآن از کسانی دیگر یاد می کند که بزرگترین خیانت را در حق بشریت و ادیان الهی مرتکب شده اند همانها که در باره شان چنین می خوانیم:
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَری عَلَی اللَّهِ کَذِباً أَوْ قالَ أُوحِیَ إِلَیَّ وَ لَمْ یُوحَ إِلَیْهِ شَیْءٌ وَ مَنْ قالَ سَأُنْزِلُ
مِثْلَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ لَوْ تَری إِذِ الظَّالِمُونَ فی غَمَراتِ الْمَوْتِ وَ الْمَلائِکَةُ باسِطُوا أَیْدیهِمْ أَخْرِجُوا
أَنْفُسَکُمُ الْیَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذابَ الْهُونِ بِما کُنْتُمْ تَقُولُونَ عَلَی اللَّهِ غَیْرَ الْحَقِّ وَ کُنْتُمْ عَنْ آیاتِهِ تَسْتَکْبِرُونَ.
و چه کسی ستم گرتر است از آن کس که به دروغ به خداوند افترا می بندد یا آن که می گوید: به من وحی می شود. در حالی که چیزی به او وحی نمی شود و نیز کسی که می گوید: من نیز همانند آن آیاتی که خداوند نازل کرده است، نازل می کنم. ای کاش می دیدی ستمگران را در آن هنگام که در سختی های مرگ فرو می روند و فرشتگان دستهایشان را (برای ستاندن جان آنان) می گشایند و می گویند: جانهایتان را خارج کنید. امروز عذاب خوار کننده را به خاطر سخنانی که به ناحق به خداوند نسبت می دادید و با کبر و غرور از آیات خدا روی می گرداندید، بچشید
کلمات کلیدی:
